M’n dagen hier begin ik over het algemeen met een eenvoudig baguetje, gekocht bij één van de vele kruidenierswinkeltjes hier in de stad. Hier beneden me zit er bijvoorbeeld zo eentje. Wit of bruin. Ze hebben het allemaal. Niet meer dan 10 cent betaal je daarvoor, maar daarmee hoef je dan ook geen godenmaal te verwachten. Bij de Carrefour laatst heb ik nog een "pain à l’ancien" gekocht. Oud brood inderdaad. Ik had even niet door dat je sommige dingen nogal letterlijk moet nemen. En dat voor een prijs waar je een weekvoorraad baguetjes voor kunt kopen. Er bestaan natuurlijk ook nog wel gewone warme bakkers, maar die zie je niet heel veel. Als ik naar de dichtsbijzijnde ga is het brood oud eer ik thuis ben. Wat je dan weer wel veel tegenkomt hier zijn patisseries. En dan geen eenvoudige winkeltjes waar je een croissantje en een pain au chocolat in een plastic zakje toegestopt kunt krijgen door een Madame met een vlekkerig schort voor. Nee, van die echte pâtisseries, waar bon bons, rijk versierde taarten en gebakjes je toelonken vanuit blinkende vitrines en waar de lekkernijen je door vriendelijke jonge dames worden aangereikt in een mooi doosje. Ik heb er hier twee in de buurt zitten en ik heb gisteren mezelf maar eens een keertje verwend door binnen te gaan bij die ene met de prachtige naam Pâtisserie française “Saveur Magenta”. En ik moet zeggen : het was werkelijk om te smullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten