zondag 26 februari 2012

Voorjaar in Nederland

Nu de eerste stenen zijn gelegd voor een verblijf in Tunesië was het al weer tijd voor een kort uitstapje naar Nederland.  Nu wordt de uitzending naar Tunesië door Oxfam Novib gezien als een zogenaamde “family posting” en voor een dergelijke uitzending vergoedt Oxfam Novib normaal gesproken maar één trip terug naar huis per twee jaar.  Belachelijk weinig.  Omdat Caroline pas later overkomt krijg ik echter een extra retourtje vergoed.  Eén keer per jaar dus.  Daar heb ik meteen gebruik van gemaakt om tijdens Caroline’s voorjaarsvakantie thuis te kunnen zijn.  Het was lekker om er even tussen uit te zijn, maar natuurlijk veel te kort en wel zo gezellig en warm dat het weer extra moeilijk was om terug naar Tunis te gaan afgelopen donderdag.  Gelukkig had ik daar m’n eerste post uit Nederland in de brievenbus.  Dat was een fijne binnenkomer.  Mocht je het gemist hebben: m’n adres hier is Résidence “Les Lilas”, appt. A2.3, Avenue Hédi Nouira, Ennasr 2.
Het waren een paar heerlijke dagen in Nederland.  Zondag carnaval in Halsteren met de familie en maandag een dagje naar kantoor om ook nog wat collega’s daar te zien, en wat te werken.  Al is van dat laatste niet heel veel terecht gekomen.  Elke collega die je tegenkomt wil natuurlijk je verhaal even horen.  En omgekeerd uiteraard ook.  Caroline was mee en ’s avonds zijn we in Den Haag een hapje gaan eten bij Songkhla.
Carnavalszondag in Halsteren mocht zeker dit jaar niet gemist worden.  Voor de volgers boven de grote rivieren moet ik het misschien even toelichten.  De zondag van carnaval is de dag dat de optocht door de straten van Halsteren (Altere) trekt.   Dat is normaal gesproken al een heel evenement waar veel publiek op afkomt, maar dit jaar was het nog extra speciaal.  Ton, één van m’n broers, speelde dit jaar een belangrijke rol in het carnavalsgebeuren.  Hij is benoemd tot La Force.  Zeg maar, de gendarme, die de ‘leut’ bewaakt.  Een erebaan met een grote verantwoordelijkheid waar, vergis je niet,behoorlijk wat bij komt kijken.  Niet alleen tijdens het carnaval zelf, waarin de dagen goed gevuld zijn met allerlei plichtplegingen, maar ook in de weken voorafgaand aan het carnaval.  Ton heeft z’n rol met verve vervuld.  Het schijnt dat ie het 22 jaar wil gaan volhouden, dus mocht je het gemist hebben, probeer het gerust volgend jaar nog eens.

Op woensdag heb ik flink inkopen gedaan in Nederland.  Hoewel de supermarkten hier tamelijk goed voorzien zijn is  toch niet alles verkrijgbaar.  Ook dat dagje winkelen, wat normaal gesproken niet m’n meest favoriete bezigheid is, werd een mooie dag met een aantal bijzondere ontmoetingen, gewoon op straat en in de winkels.  Hartverwarmend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten