Sidi Bouzid. Een stoffig stadje in een agrarische uithoek van Tunesië. Ongeveer 250 kilometer van Tunis. Volgens de Lonely Planet niet de moeite van een bezoekje waard. Sidi Bouzid is het stadje waar de Arabische Lente begon. Het is zo’n typisch provinciestadje waar de inwoners moeite hebben om de touwtjes aan elkaar te knopen, maar waar de corruptie net zo goed welig tiert. Het is zo’n typisch provinciestadje waar de mensen boos zijn. En niet zo’n heel klein beetje ook. En nog. In Tunesië zijn ze er nog lang niet klaar mee. Goed, bijna anderhalf jaar geleden hebben ze Ben Ali het land uitgeschopt, waarna via vrije verkiezingen een nieuwe regering is gekozen, maar de economische malaise is groter dan ooit. Wilde stakingen komen er met de regelmaat van de klok voor, en die lopen geregeld uit de hand.
De inwoners van de Sidi Bouzid’s van Tunesië voelen zich flink achtergesteld bij Tunis. In Tunis is alles beter. Nou ja, in economisch opzicht dan toch, hoewel ook hier veel mannen overdag in een barretje achter een bakje koffie of muntthee hun tijd zitten te verdoen. In Tunis is het tamelijk rustig. Ook hier wordt wel gestaakt, maar dat gaat over het algemeen op een ordentelijke manier. Morgen, zondag (!!) 6 mei gaat het basisonderwijs in staking voor een hoger loon. Vorige maand, tijdens de Dag van de Martelaren ging het in het centrum van de stad trouwens nog wel mis, maar dat was de stomme schuld van de Minister van Binnenlandse Zaken. Die had besloten om demonstraties op de Avenue Habib Bourguiba, in het hart van de stad, te verbieden. En dat had ie nou niet moeten doen, want dat deed de demonstranten net iets te veel denken aan de tijd van voor de revolutie. De oproerpolitie hoeft daarbij met knuppels en traangas ingegrepen. Gelukkig is dat besluit gauw teruggedraaid en heeft de minister in het Parlement een flinke oorwassing gekregen. Afgelopen week, op de Dag van de Arbeid waren er weer demonstraties, die deze keer wel naar de Avenue Habib Bourguiba mochten, en die zijn zonder enige wanklank verlopen. Het risico op supportersrellen in Nederland is op het moment groter dan gedonder hier in Tunis.
De demonstraties zijn sowieso ver van hier. In de wijk waar ik woon, Ennasr, krijg ik daar allemaal niets van mee. Ennasr is een “betere” wijk van Tunis. Geen demonstraties hier en het centrum van de stad is ongeveer 10 kilometer verder. Nou betekent dat ook weer niet dat ik zorgeloos de straat op kan. Het grootste gevaar zit ‘m namelijk in het verkeer en kleine criminaliteit. Stoepen zijn er weinig, laat staan vrijliggende fietspaden. En dat betekent dat al het verkeer elkaar tegen komt op de rijbaan. Oppassen dus. In een eerdere blog schreef ik al eens over m’n verwondering hoe auto’s elkaar net niet weten te raken. Dat moet ik eerlijk gezegd wel wat nuanceren. Auto’s raken elkaar regelmatig, maar doordat het verkeer zich over het algemeen langzaam voortbeweegt leidt dat meestal tot niet meer dan wat blikschade. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
En het zijn trouwens niet alleen auto’s die elkaar raken. Ook overstekende voetgangers worden soms geraakt. Soms treiterend, op een manier van “loop jij eens ff door zeg, je ziet toch dat ik haast heb met m’n auto”. M’n mountainbike gebruik ik alleen in het weekend om af en toe een stukje te gaan fietsen. Ook wat dat betreft ligt de wijk Ennasr gunstig. Ben vrij snel met m’n fiets uit de drukte en zoek meestal de noordkant van de stad op waar het wat heuvelachtig is of de oostkant, richting strand en duinen.
Naast het verkeer is de kleine criminaliteit het andere risico. Daarbij moet je dan vooral denken aan zakkenrollerij. Vooral op drukke plekken zoals de Medina of in de tram is het oppassen. Maar ook wat dat betreft is het niet veel erger dan in Amsterdam of in de trein van Amsterdam naar Brussel al willen overbezorgde Tunesiërs je nog wel eens anders doen geloven. Vooral als je met een rugzakje de toerist uit loopt te hangen. Vorige week nog toen Caroline hier was werden we streng en betuttelend toegesproken door een Tunesische meneer. Dat we toch vooral goed op onze spullen moesten letten. Jahaaaaaaaaaaa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten