Feestje!

Zaterdag 20 april.  Gisteren, net voor het slapen gaan, heb ik Caroline al kunnen feliciteren met haar verjaardag.  De familie was me trouwens al net voor geweest met een verjaardagskaart die vrijdag door de postbode bezorgd was.  Goed getimed.  De rest van de morgen en middag staat facebook roodgloeiend van de binnen stromende felicitaties en komen er de nodige skype-belletjes binnen.  Caroline mag zelfs wat cadeautjes uitpakken van Rianne, Desiree en Francis die Gerard en Farahnaz een paar weken terug uit Nederland hadden meegenomen.  Gezellig, al die warme aandacht.

We doen het verder een beetje rustig aan.  Caroline is nog wat moe van een tamelijk hectische week en we hebben de wijn die Salima gisteravond had meegenomen ons goed laten smaken.  Maar ’s avonds gaan we lekker uit eten samen met Victoria, Caroline’s beste vriendin hier, en haar vriend Cyril.  Ze hebben een grote bos bloemen meegenomen voor Caroline en Victoria, zelf Amerikaanse, heeft er een kaartje bijgedaan met daarop felicitaties in het Nederlands.  We hebben een tafel gereserveerd bij Plaza hier om de hoek.  Plaza is één van de meest populaire uitgaansgelegenheden hier in La Marsa, met een hotel, discotheek, bar, pizzeria en restaurant.  Het is elke avond volgeboekt en vooral de zaterdagavond kun je er over de koppen lopen.  De straat staat vol met parkeerwachters die er op toe zien dat de overlast voor de buurtbewoners een beetje beperkt blijft.  Eén van de redenen dat het er zo druk is is misschien dat er volop alcohol geschonken wordt.

Het is een opvallende ambiance bij Plaza.  De eigenaar is een Tunesiër die in Amerika het vak heeft geleerd en dat is te zien ook.  De verschillende terrassen bij de bar en het restaurant zijn gezellig aangekleed.  Overal branden vrolijke lampjes, de palmbomen in de tuin zijn versierd met guirlandes en er staan een paar lampen in de vorm van palmen.  Heerlijk over de top allemaal. 

De aankleding van het restaurant zelf oogt aan één kant chic, maar de tv-schermen aan de kant waar continu voetbalwedstrijden op worden uitgezonden, geven het weer een goedkope uitstraling.  Je zou ze eigenlijk alleen in de bar verwachten, maar daar denkt de eigenaar kennelijk anders over.  De clientèle van het restaurant is trouwens ook niet echt geïnteresseerd in voetbal.  Plaza is duidelijk in trek bij de jetset van La Marsa en omstreken.  Een plek om te zien en om gezien te worden.  Vooral de dames proberen de nodige aandacht te trekken.  Uitdagend gekleed, zwaar opgemaakt en veel geblondeerde haren.  En zo te zien hier en daar ook met de nodige correcties.


We laten ons er niet al te veel door afleiden.  Direct nadat we aan ons tafeltje hebben plaatsgenomen komt de ober met een grote schaal verse vis en kreeft aan.  Het ziet er smakelijk uit al is de kreeft niet moeders mooiste.  Even later, wanneer de ober dezelfde schaal nog eens bij een andere tafel heeft laten zien en hij wat onhandig verder loopt, zwiept hij nietsvermoedend de lange voelsprieten van de kreeft door Caroline’s haar.  Lekker hoor.  De dames houden het vanavond bij een pasta, maar Cyril en ik nemen als hoofdgerecht de wolf, geserveerd in een romige kerrie-saus.  Jawel Joop, het is inderdaad een heerlijke vis.  Cyril en ik nemen trouwens eerst nog een voorafje.  Cyril gefrituurde garnalen en ik een schaaltje gegratineerde asperges.  Het is voor het eerst dat ik ze tegen kom hier in Tunesië, en ze smaken uitstekend.

Natuurlijk nemen we ook nog koffie met een gebakje achteraf.  Caroline’s gebakje wordt speciaal voor de gelegenheid voorzien van een vuurwerkkaarsje.  Om de rekening hoeven we niet te vragen.  Die wordt ons al snel  toegeschoven.  De volgende gasten zitten al weer te wachten.