Ik heb een feestelijke week achter de rug. Afgelopen woensdag is namelijk het startsein gegeven voor mijn jaar van de draak. Volgens de Chinezen is een drakenjaar een jaar van grote veranderingen, van voorspoed en geluk. Nou hoef je met dit soort voorspellingen hier in Tunesië niet mee aan te komen. Het voorspellen van iemands lot of toekomst is namelijk voorbehouden aan Allah. Je bezighouden met astrologie en horoscopen of iets dergelijks is volgens de islam haram. Niet goed. Verboden. Volgens streng gelovigen reden genoeg voor ik weet niet hoeveel stokslagen. Voor een beetje moslim zijn een draak, een rat of een slang allemaal hetzelfde. Maar haram of niet, om een of andere reden herken ik mezelf wel in de beschrijving die de Chinezen aan een drakenjaar geven. Draken staan bij Chinezen in zeer hoog aanzien. Mooi. En, niet onbelangrijk, de draak is in China ook het teken van de keizer. Tsja heren fietsvrienden, ik zit het allemaal niet te verzinnen.
Ik had helaas geen vuurwerk in huis om het nieuwe jaar in te luiden, maar gelukkig wel een lekker flesje wijn. En hoewel ook alcohol haram is volgens de islam weten ze daar nu juist wel raad mee hier in Tunesië. Er wordt hier namelijk verdraaid lekkere wijn geproduceerd. En geconsumeerd trouwens. En ook niet onbelangrijk, het is niet al te moeilijk om er aan te komen. De grote supermarkten hebben een aparte afdeling, waar volop bier - ook dat brouwen ze zelf - en wijn verkocht worden. Kom gerust eens langs om een glaasje te proberen zou ik zeggen.
Ik was afgelopen week niet van plan om m’n collega’s al te veel bij de feestelijkheden te betrekken, maar toevallig had m’n leidinggevende een dag van te voren lucht gekregen van het op handen zijnde feestje. En zoals het een goed leidinggevende betaamt, had ze een collega nog gauw even op pad gestuurd om een presentje te regelen. In dit is ‘m dan geworden.
Een lief bloeiend cactusplantje voor op m’n bureau. Nou zul je zeggen, “nou, nou, poeh, poeh”. Maar vergis je niet. M’n Tunesische collega Bechir wist te vertellen dat de decoratieve steentjes in het potje heel erg speciaal zijn. Een typisch Tunesisch product. M’n Marokkaanse collega Salima wist echter te melden dat de steentjes vooral bedoeld zijn om de aandacht van m’n collega’s aan de andere kant van de kamer te trekken. Niks geen decoratie. Ah, de messen worden al geslepen. Omdat ‘s ochtends de patisserie bij mij om de hoek nog niet open was heb ik op weg naar kantoor ijsjes gekocht om m’n collega’s mee te verblijden. Daar was weinig haram aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten