Vanmorgen werden we al vroeg gewekt door de oproep tot het
gebed dat wel zo’n anderhalf uur duurde. Omdat ik een makkelijke slaper ben, verweefde
het monotone zingen van de muezzin zich als vanzelf met mijn droom. Vandaag begint het offerfeest; Id al-Adha. Dit wordt ook wel het grote feest genoemd. Met de geur van de barbecue dat door het open
raam naar binnen komt, schrijf ik dit blog.
Buiten is het verder erg rustig. De
meeste mensen vieren thuis het feest samen met de familie. Een enkel gezin of een stel vrienden heeft op
een open veldje, gewoon langs de kant van de straat, een barbecue in elkaar
geknutseld. Als we langs lopen zien we
dat het vlees compleet zwartgeblakerd is.
Ziet er niet uit als een lekker sappig schapenboutje.
Waar ligt de oorsprong van het offerfeest? Het verhaal gaat terug naar Abraham, de
aartsvader van de drie godsdiensten die allemaal in één en dezelfde God geloven. Het verhaal van Abraham is een verhaal van
beloftes, toewijding en geweldige wonderen, maar ook dat van jaloezie en gruwelen. Als je er verder over nadenkt eigenlijk een heus
horrorverhaal.
Tijdens het offerfeest
wordt herdacht dat Abraham, in de koran wordt hij Ibrahim genoemd, door God op
de proef werd gesteld. Hoe groot was
zijn ware toewijding aan God? Zou hij in
staat zijn om zijn eigen zoon te offeren als God dit van hem zou verwachten? Ja, Abraham was inderdaad bereid zijn zoon te
offeren. In de Thora en de bijbel wordt geschreven
dat hij Izaäk wilde gaan offeren, de zoon die hij bij zijn vrouw Sara heeft
gekregen. Izaäk is de stamvader van de
Joden en de Christenen. De moslims
herdenken echter dat hij bereid was om Ismaël te offeren, zijn oudste zoon van zijn
bijvrouw Hagar. Ismaël wordt beschouwd
als de stamvader van de Arabieren. Ibrahim
maakte een altaar en legde Ismaël daar op.
Met een scherp mes wilde hij de keel van Ismaël doorsnijden, maar het
mes sneed niet. Ismaël ’s huid vertoonde
zelfs geen enkel schrammetje. Ibrahim probeerde
het tot driemaal toe, maar het mes bleef weigeren. Gefrustreerd smeet hij het mes tegen een
rots. De rots spleet meteen in tweeën. Nu God had gemerkt dat Ibrahim serieus was, zond
hij zijn engel Gabriël om Ibrahim tegen te houden. Gabriël gaf Ibrahim een ram dat hij mocht
gebruiken als offergave.
Voor het
offerfeest, wat trouwens ook het startpunt is van de jaarlijkse pelgrimage naar
Mekka, koopt ieder gezin die dat kan betalen een schaap. Dit schaap wordt geslacht door een slager die
daarvoor speciaal bevoegd is. Hij komt
bij de mensen thuis. Ook bij ons in de
flat. We zagen bloedspatten op de vloer
van de gang. Persoonlijk zou ik het leuk
vinden als de messen nu eens een keer dienst zouden weigeren... Het schapenvlees wordt gebruikt om zelf te
eten en ook om samen te delen. Een derde
deel van het vlees is bestemd voor eigen consumptie, een derde deel om te delen
met familie, buren en armen en het overige deel wordt bewaard voor de rest van
het jaar.
Al een week of twee zien we
overal groepjes schapen staan voor de verkoop. Als ik de folder van de Géant, een grote
supermarkt, bekijk, zie ik een geweldige aanbieding. Als je daar een schaap koopt, krijgt je een
baal hooi, 6 flessen priklimonade, 6 flessen water en 3 zakjes kruiden cadeau.. Dit jaar is het overigens een extra groot
‘offer’ voor de Tunesische moslims om een schaap te kopen. Schapen zijn namelijk schaars op het moment. Er zijn er veel verkocht aan buurland Libië
waar dit jaar door de oorlog te weinig schapen waren. Een schaap kost ongeveer 500 dinar (zo’n 250
euro), wat ongeveer een half maandsalaris is voor de gemiddelde Tunesiër. Om toch het tekort aan te vullen zijn er schapen
uit Roemenië gehaald om hier verkocht te worden. Hetzelfde ras, maar toch vinden veel Tunesiërs
deze schapen van een mindere kwaliteit. Bij
de gedachte dat er op één dag in Tunis alleen al duizenden schapen geslacht
zijn moeten we wel even slikken.
Zoals lang
niet iedereen in Nederland warm loopt voor kerstmis, zijn er trouwens hier ook
mensen die niet zitten te wachten op het vieren van het offerfeest. De jonge taxichauffeur, waar Corné gisteren
bij in de taxi stapte, vertelde dat hij niet veel geeft om een paar lange saaie
dagen waarop niet veel te beleven valt. ‘De hele dag schapenvlees eten, sommige mensen
eten wel een kilo per dag.’ Mopperend voegt
hij er aan toe: ‘Ik lust niet eens schapenvlees!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten